CDO, "Collateralized Debt Obligation"ın kısaltmasıdır ve Türkçe'de "Teminatlı Borç Yükümlülüğü" olarak çevrilebilir. CDO'lar, genellikle yüksek getiri potansiyeli sunan ancak riski de beraberinde getiren karmaşık finansal ürünlerdir.
CDO'lar, genellikle çeşitli borçlanma araçlarının (örneğin, ipotek kredileri, kredi kartı borçları, kurumsal tahviller) bir araya getirilerek yeni bir finansal enstrümanın oluşturulmasıyla ortaya çıkar. Bu borçlanma araçları, bir varlık havuzunu oluşturur ve CDO'nun temelini oluşturur.
CDO'lar, teminat havuzundaki borçların gelir akışlarına dayalı olarak farklı tranch'lara (bölümlere) ayrılmasıyla yapılandırılır. Bu tranch'lar genellikle risk ve getiri düzeyleri açısından farklılık gösterir. Örneğin, bir CDO'nun en üst tranch'ı genellikle düşük riskli olarak kabul edilir ve daha düşük bir getiri potansiyeline sahipken, alt tranch'lar daha yüksek risk taşır ve daha yüksek getiri potansiyeline sahiptir. Ancak, alt tranch'lar daha yüksek bir kayıp riski taşır.
CDO'lar, genellikle yatırımcılara çeşitli risk ve getiri profillerine sahip varlık havuzlarına yatırım yapma imkanı sunar. Ancak, 2008 küresel finansal krizi sırasında, özellikle ipotek destekli menkul kıymetlerin (MBS) ve diğer karmaşık türevlerin yüksek riskli CDO'ları, sistematik riskleri artırdı ve krize katkıda bulundu. Bu nedenle, CDO'lar genellikle karmaşık ve riskli finansal enstrümanlar olarak kabul edilir ve dikkatli bir şekilde incelenmesi ve anlaşılması önemlidir.
